24. Te najważniejsze cz.2

Dzisiaj opiszę Benka w Szewcach, na Trzek jednak poświęcę osobny post :D Stajnia Stowarzyszenia Benek była moją drugą. W porównaniu do Atrium można było tu poświęcić czas na siedzenie przy padokach i patrzenie na rumaki, zawsze można było z czymś też pomóc. Jeździłam tam od 2011 do 2013. Nie jeździłam za często, a z braku hali zimą absolutnie mnie tam nie było. Ale jednak troszkę tam bywałam :D

1. Bator

W sumie nie wiem co sobie uroiłam na jego punkcie :D Stał sobie taki trochę zapomniany w boksie z padokiem z tyłu, trochę miał skołtunioną grzywę. Razem z Zosią poświęciłyśmy mu godzinkę i zrobiliśmy z niego księcia. Jest to walijczyk, został sprzedany i nie wiem co się z nim teraz dzieje. Ale myślę, że trafił w dobre miejsce. Nie chciano go dać byle komu.

2. Diva

Hubertus 2011

To była moja ulubienica w pełnym tego słowa znaczeniu. Ponoć była wiekową kobyłką ale na niej mi się świetnie jeździło. Miałam na niej jedyne w Benku skoki raz. I poszło mi naprawdę spoko!

W galopie dosłownie płynęła, była niezwykle wyczulona na pomoce. Na niej jechałam też swój pierwszy teren hubertusowy! Zdjęcie z tego wydarzenia macie trochę wyżej.

Niestety nie było mi dane na niej za często jeździć.

3. Junior

Tego hucuła miałam po uszy i serdecznie dość :P Jeździłam na nim naprawdę często. Pamiętam go jako niesamowicie upartego kuca z którym trzeba było się trochę pomęczyć aby cokolwiek uzyskać. Czy mnie czegoś nauczył? W sumie nie wiem. Ale pamiętam tego cwaniaka aż za dobrze.

Kolejna notatka będzie poświęcona trzekowym rumakom a po niej koniury z Góry i zaczynamy kolejną seryjkę o rozetach.

Dziękuję za miłe komentarze jakie otrzymuję pod każdym wpisem, uwielbiam czytać Wasze opinie, przemyślenia, uwagi oraz Wasze historie :D